Chrześcijański sens śmierci ukazuje się w świetle Misterium Paschalnego Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, w którym złożyliśmy naszą jedyną nadzieję. Chrześcijanin, który umiera w Chrystusie Jezusie, „opuszcza to ciało i staje w obliczu Pana”. Dzień śmierci jest dla chrześcijanina, po zakończeniu jego życia sakramentalnego, dopełnieniem nowych narodzin rozpoczętych na chrzcie; jest ostatecznym „upodobnieniem” go do „obrazu Syna”, którego udziela namaszczenie Duchem Świętym; jest uczestnictwem w Uczcie Królestwa, zapoczątkowanej w Eucharystii, nawet jeśli zachodziłaby jeszcze potrzeba ostatecznego oczyszczenia, by móc przywdziać szatę godową. Kościół, który jak matka nosił sakramentalnie w swoim łonie chrześcijanina podczas jego ziemskiej pielgrzymki, towarzyszy mu na końcu jego drogi, by oddać go „w ręce Ojca”. Ofiaruje on Ojcu, w Chrystusie, dziecko Jego łaski i w nadziei składa w ziemi zasiew ciała, które zmartwychwstanie w chwale. Ofiarowanie to dokonuje się w pełni w czasie celebracji Ofiary eucharystycznej. Błogosławieństwa, które ją poprzedzają i po niej następują, są sakramentaliami.
Formalności związane z pogrzebem:
-
zgłosić duszpasterzowi śmierć osoby i ustalić miejsce i czas pogrzebu
-
przyjęcie pogrzebu dokonuje się na podstawie karty zgonu potwierdzonej przez Urząd Stanu Cywilnego
-
przedstawić potwierdzenie przyjęcia sakramentów przed śmiercią przez zmarłą osobę
-
ustalić warunki i miejsce pochówku na cmentarzu parafialnym (patrz zakładka cmentarz)
- O ustalonym terminie pogrzebu należy powiadomić:
- kościelnego, kontakt po lub przed każdą Mszą św.,
- organistę, kontakt po lub przed każdą Mszą św.,
- grabarza,
- wybrany zakład pogrzebowy